جراحی زیبایی


جراحی زیبایی

جراحی پلاستیک یک تخصص پزشکی است که با اصلاح یا ترمیم شکل و کارکرد سروکار دارد. ترمیم کارکردی، ساختاری، و زیبایی هرگونه نقص یا بدشکلی بدن انسان را با استفاده از جراحی پلاستیک ترمیم و بهبود می بخشند.

در حالی که بیش‌تر برای جراحی زیبایی شناخته‌شده‌است، جراحی پلاستیک بسیاری از انواع جراحی‌های ترمیمی، جراحی دست، جراحی ریز، و ترمیم سوختگیها را هم شامل می‌شود. جراحی پلاستیک نوین در دو زمینهٔ گسترده تکامل یافته‌است: بازسازی نقص‌های جسمی و زیباترکردن شکل عادی.

اصول جراحی در جراحی پلاستیک بر حفظ عروق، جایگزینی بافت مشابه با مشابه، توجه به مناطق کالبدی، و بهبود زخم با به‌حداقل‌رساندن بافت آسیب‌دیده متمرکز است.

روش‌های جراحی ترمیمی در هندوستان در ۲۰۰۰ (پیش از میلاد) انجام می‌شد. سوشروتا، که به عنوان پدر جراحی در نظر گرفته می‌شود، در سدهٔ ۶ پیش از میلاد، مشارکت‌های مهمی را در زمینهٔ جراحی پلاستیک و آب مروارید انجام داد. کارهای پزشکی هر دوی سوشتروتا و چاراک در زمان عباسیان در ۷۵۰ میلادی به عربی ترجمه شدند. بعدتر این آثار عربی از طریق واسطه‌ها به اروپا راه یافت. در ایتالیا خانوادهٔ برانکای سیسیلی و گاسپاره تاگلیکوزی (بُلُگنا) با روش‌های سوشروتا آشنا شدند.

اما سابقه جراحی پلاستیک به شکل فعلی به دوره نوزایی در کشور ایتالیا بر می‌گردد که جراح مربوطه با اتهام اهالی کلیسا به عنوان دخالت در کار خدا مغضوب و مطرود شد.

برخی از رایجترین اعمال جراحی پلاستیک عبارتند از:ابدومینوپلاستی ، لابیاپلاستی،بلفاروپلاستی ، رینوپلاستی ، ماموپلاستی ، فالوپلاستی ، ترمیم چانه ، اتوپلاستی ، لیپوساکشن و...

ابدومینوپلاستی Abdominoplasty عمل جراحی باز شکم جهت خارج کردن چربی های اضافی و کوچک کردن شکم می باشد.

جراحی بینی


جراحی بینی

رینوپلاستی(جراحی زیبایی بینی) یکی از شایع ترین اعمال جراحی پلاستیک می باشد.رینو پلاستی می تواند باعث کوچک یا بزرگ شدن بینی شده‚شکل نوک بینی و پهنای بینی را تغییر داده ‚ سوراخهای بینی را جمع تر و زاویه بین لب فوقانی و بینی شما را تغییر دهد. ممکن است یک آسیب یا ضایعه مادر زادی را اصلاح و اشکالات تنفسی را کمتر نماید.
رینو پلاستی می تواند باعث افزایش زیبایی و اعتماد به نفس شما شده ولی به این صورت نیست که کاملا ایده آل شما بوده و یا دیگران تغییرات زیادی را در شما احساس نمایند.

جراحی زیباییی بینی چیست؟
قبل از اینکه عمل جراحی زیبایی نمایید بهتر است به طور دقیق در مورد انتظارات و توقعات خود فکر نموده و آن را با جراح خود در میان بگذارید.
بهترین افراد برای جراحی بینی کسانی هستند که دوست دارند ظاهر زیباتری پیدا نمایند نه اینکه در آرزوی بدست آوردن ظاهری باشند که خود تجسم کرده اند.اگر از نظر جسمی سالم و از نظر روحی ثابت قدم و در انتظارات خود منطقی هستید کاندیدای خوبی برای جراحی زیبایی هستید.
سن نیز باید مورد توجه قرار گیرد. خیلی از جراحان تا زمان نوجوانی عمل جراحی زیبایی بینی را انجام نداده و منتظر می مانند تا دختران رشد کافی پیدا نمایند (۱۴ تا ۱۵ سالگی) و برای پسر ها سنهای بالاتر را ترجیح می دهند.
توضیح بر اینکه در ایران اکثر جراحان سنین بالاتر را برای جراحی زیبایی بینی توصیه می کنند (۱۷‚۱۸سالگی). در ضمن افراد نوجوان احساسی برخورد نموده و جراحی بینی فقط خواست خودشان بوده و والدین آنها اغلب راضی به عمل نیستند.
اگر عمل جراحی توسط یک جراح با تجربه صورت گیرد عوارض آن معمولا کمتر و از وسعت اندکی برخوردار است……..به هر حال در هر زمان احتمال عوارض بوده که شامل ‚ عفونت‚ خونریزی بینی و مسایل بیهوشی می باشد. اگر قبل از عمل و بعد از آن توصیه های جراح خود را دقیقا به کار ببرید عوارض کمتر خواهد شد.
بعد از جراحی ممکن است عروق کوچک خونی به صورت نقاط قرمز رنگ در سطح پوست بینی ظاهر شده که معمولا شدید نبوده ولی ممکن است دایمی شوند.اگر عمل جراحی از داخل بینی صورت گیرد معمولا جای عمل جراحی (اسکار) که قابل رویت باشد بر جا نمی ماند ولی در روش جراحی باز (OPEN) یا در برشهایی که برای کوچک کردن سوراخ های بینی داده می شود معمولا جای کوچکی که به سختی در قاعده بینی دیده می شود بر جا می گذارد.

جراحی زیباییی بینی چیست؟
در حدود ده درصد افراد ممکن است به عمل جراحی مجدد (ثانویه) برای اصلاح ناهنجاری های کوچک نیاز پیدا کنند. دقیقا نمی توان حدس زد که برای کدام بیمار این اتفاق می افتد . حتی جراحان بسیار ماهر نیز از این امر مستثنی نیستند.اعمال جراحی مجدد معمولا محدود و کوچک هستند.
ارتباط نزدیک و خوب بین شما و پزشکتان ضروری است. در اولین مشاوره جراح از شما سوال می کند که دوست دارید بینی شما به چه فرمی در آید و ساختمان بینی و صورت شمارا ارزیابی نموده و به شما می گوید که آیا به خواسته هایتان خواهید رسید یا نه .
او به شما در مورد فاکتورهایی که در روش جراحی و نتایج آن موثر است توضیح خواهد داد .این فاکتورها شامل ساختمان استخوان بینی و غضروف ‚ شکل صورت‚ ضخامت پوست‚سن و انتظارات شما می باشد.
جراح در مورد تکنیک و روش بیهوشی توضیح داده و شما باید با توجه به ریسک و هزینه ای که می پردازید تصمیم به عمل جراحی بگیرید.
اگر قبلا عمل جراحی یا آسیبی روی بینی داشتید باید با پزشک در میان بگذارید حتی اگر سالها از آن گذشته باشد اگر حساسیت و یا اشکالات تنفسی دارید با جراح خود در میان بگذارید . مصرف هر گونه دارو ‚ ویتامین و سیگار را اطلاع دهید.
هیچوقت از مطرح کردن سوالی که در ذهن شماست با پزشکتان دریغ نکنید . مخصوصا اگر این سوال در مورد انتظار شما و نتایج بعد از عمل می باشد.

جراحی زیباییی بینی چیست؟
آماده شدن برای جراحی :
پزشک اطلاعات اختصاصی را برای چگونه آماده شدن در جراحی بینی در اختیارتان می گذارد که شامل راهنمایی هایی برای خوردن و نوشیدن ‚ سیگار کشیدن‚ مصرف و یا عدم مصرف داروها و ویتامینهای اساسی و شستن صورت می باشد.دقت در انجام این کارها جراحی شما را در مسیر بهتری قرار می دهد.

در چه محلی جراحی را انجام دهید :
جراحی بینی می تواند در مطب و یا در کلینیکهای کوچک جراحی (سرپایی) یا در بیمارستان به آسانی صورت گیرد.معمولا برای راحتی و ارزانی کار به صورت سرپایی صورت می گیرد.

نوع بیهوشی :
می توان این عمل را با بیهوشی عمومی یا به صورت موضعی بستگی به وسعت عمل یا آنچه که شما یا جراحتان ترجیح می دهد انجام داد. در مواقع بی حسی موضعی به بیمار آرام – بخش تزریق شده ‚ بینی و اطراف آن کاملا بی حس می گردد. در طول عمل شما بیدار بوده ولی معمولا آرام و به درد غیر حساس هستید. اما در بی هوشی شما در سراسر عمل در خواب هستید.

جراحی زیباییی بینی چیست؟
عمل جراحی بینی در مدت یک تا دو ساعت و در عملهای پیچیده در زمان طولانی تری انجام می گیرد.
در طول جراحی ‚ پوست بینی به طرز کامل از استخوان و غضروف زیر آن آزاد می گردد. پس از انجام ترمیمهای لازم مجددا پوست بر روی بینی قرار می گیرد. بسیاری از جراحان رینو پلاستی را از داخل بینی انجام می دهند (روش بسته) و تعدادی روش باز(OPEN) را .بخصوص در بینی های مشکل ترجیح می دهند که برش کوچکی در عرض تیغه بین دو سوراخ بینی از روی پوست بدهند.
پس از اتمام عمل ‚آتل بندی برای نگه داری شکل جدید بینی استفاده می شود . استفاده از آتل های مخصوص و گچ نیز متداول است.

بعد از جراحی :
بعد از عمل جراحی بخصوص در ۲۴ ساعت اول صورت شما متورم بوده و یک سردرد مبهم را احساس می کنید . با تجویز مسکن توسط پزشکتان معمولا این ناراحتیها بر طرف می شود.
در موقع استراحت در چند روز اول باید سرتان نسبت به تنه بالا تر قرار گیرد.
تورم و کبودی اطراف چشم در روز اول زیادتر شده و در روزهای دوم و گاهی سوم به حداکثر می رسد.استفاده از کمپرس سرد تورم را کم کرده و احساس بهتری را برای شما فراهم می کند به هر حال نسبت به ظاهرتان از حال و روز بهتری برخوردار هستید. اکثر تورم و کبودی در مدت دو هفته یا بیشتر برطرف می شود . (بعضی از تورم های کوچک ممکن است برای چندین ماه باقی بمانند که زیاد قابل توجه نیست.)
خونریزی نقطه ای و ناچیزی در چند روز اول بعد از عمل به طور شایع وجود داشته و گاهی برای چند هفته شما احساس ناراحتی خفیفی خواهید کرد. ممکن است جراح از شما بخواهد که در هفته های اول که زخم در حال ترمیم است از فین کردن پرهیز نمایید. تامپون داخل بینی در عرض چند روز خارج گردیده و ناراحتی شما کمتر خواهد شد . در عرض یک یا دو هفته تمام پانسمان ها ‚ آتل و بقیه خارج می گردند.

بازگشت به حالت طبیعی:
اغلب بیماران در عرض دو روز سر پا شده و در مدت یک هفته می توانند به سر کار یا مدرسه برگردند….(هر چند برای شکل گیری فرم جدید بینی هفته ها وقت لازم است.)

جراحی زیباییی بینی چیست؟
جراح ممکن است پس از برداشتن آتل از بینی راهنمایی های خاصی برای برگشت تدریجی به فعالیتهای طبیعی برایتان انجام دهد.که ممکن است شامل این چیزها باشد : پرهیز از فعالیت های شدید مثل پریدن ‚ شنا کردن‚ خم شدن ‚ ارتباط جنسی و هر گونه فعالیتی که فشار خونتان را برای مدت دو تا سه هفته اول پس از جراحی بالا ببرد. پرهیز از فین کردن و مالیدن بینی و نور خورشید برای هشت هفته و باید در هنگام حمام کردن و شستن صورت و مو و یا آرایش کردن با احتیاط و ملایمت رفتار نمایید.
از لنزهای چشمی بعد از عمل می توان استفاده کرد. ولی استفاده از عینک داستان دیگری دارد وقتی که آتل برداشته شد استفاده از چسب بر روی پیشانی یا چانه برای نگه داری عینک به مدت ۶ تا ۷ هفته تا زمانی که بینی کاملا بهبود یابد توصیه می شود.
در ماههای اول باید جراح شما را ویزیت و روند بهبودی را دنبال نماید . اگر شما علایم غیر معمولی در بین ویزیتها یا سوال خاصی در مورد کارهایی که باید یا نباید انجام دهید ‚ داشتید از پزشکتان دریغ نکنید.

ظاهر جدید شما :
در روزهای ابتدایی جراحی که صورتتان متورم و کبود است بهتر است از فکر زیباتر به نظر آمدن بیرون بیایید. در حقیقت تعدادی از بیماران بعد از جراحی پلاستیک افسرده شده که کاملا طبیعی و غیر قابل اجتناب است.
مطمئن باشید که این مراحل گذرا می باشد . روز به روز بینی شما بهتر به نظر آمده و از نظر روحی نیز شاداب تر خواهید شد.در عرض یک تا دو هفته آثار جراحی از چهره تان محو خواهد شد.با این وجود روند بهبودی کند و تدریجی می باشد.مقداری تورم موضعی بخصوص در نوک بینی برای چند ماه باقی می ماند. نتیجه نهایی عمل جراحی زیبایی بینی ممکن است تا یک سال بیشتر مشخص نشود.
ممکن است شما در میانه کار با واکنشهای غیر منتظره اقوام و دوستان مواجه گردید. به شما می گویند که بینی شما چندان فرقی نکرده است یا اگر تغییراتی داشتید آنها مساله را به نحو بدتری بیان نمایند. در این صورت تلاش کنید آنچه را که قبل از جراحی در مد نظر داشتید در ذهن و روحتان حفظ نموده و از مسائل حاشیه ای پرهیز نمائید. وقتی که شما اهدافتان را منطقی کنید در نهایت جراحی تان موفقیت آمیز خواهد بود…

جراحی ابرو


جراحی ابرو

عمل جراحی کشیدن ابرو که به عنوان بالا کشیدن پیشانی نیز شناخته می شود، یک راهکار موثر برای بالا بردن ابروی فرد برای ایجاد یک ظاهر جوان تر است. این عمل همچنین می تواند باعث کاهش خطوط بینی و چروک دور چشم شود و علائم پیری موجود در بخش فوقانی صورت را کم کند.

بالا کشیدن ابرو می تواند باعث زنده شدن افتادگی یا از بین رفتن چروک موجود در پیشانی فرد شود با تقبل هزینه لیفت ابرو ، شما ظاهری دارید که کمتر عصبانی، ناراحت یا خسته به نظر می رسد. با استفاده از روش جراحی لیفت ابرو سنتی یا روش هایی که آسیب کمتری برای بیمار به همراه دارد (آندوسکوپی)، می توان بالا کشیدن ابروی بیمار را با حذف یا تغییر عضلات موجود در بالای چشم ها انجام داد و به این ترتیب خطوط پیشانی را هموار کرده و ظاهر جوان تری برای فرد ایجاد کرد. این روش جراحی اغلب با سایر عمل ها همچون بلفاروپلاستی (جراحی پلک) و لیفت صورت انجام می شود تا به این ترتیب بتوان ظاهر چشم ها و سایر نقاط صورت را بهبود بخشید.

در اکثر موارد، بالا کشیدن ابرو با استفاده از روش آندوسکوپی انجام می شود. در این نوع عمل از یک ابزار جراحی مخصوص استفاده می شود که در انتهای آن یک دوربین فیلم برداری وجود دارد. برای استفاده از یک آندوسکوپ لازم است یک شکاف در خط موی فرد ایجاد شود و به این ترتیب برش ایجاد شده پس از عمل پس از بهبود کامل برای افراد دیگر قابل مشاهده نیست. مزیت استفاده از آندوسکوپ برای لیفت ابرو ، این است که این ابزار به جراح شما اجازه می دهد بافت و عضلات مورد نیاز را بدون ایجاد شکاف های بزرگ در صورت، دستکاری و ترمیم کند. مزیت دیگر استفاده از روش آندوسکوپی در این است که برای بالا کشیدن ابرو فقط نیاز به بی هوشی موضعی وجود خواهد داشت.

اگر شما با افتادگی پیشانی به صورتی مواجه هستید که امکان اصلاح آن بدون بر داشتن پوست اضافی وجود ندارد، روش سنتی جراحی لیفت پیشانی که در آن یک شکاف کامل یا جزئی در فرق سر، داخل یا بر روی خط رویش مو ایجاد می شود، ممکن است برای رفع مشکل و لیفت پیشانی مورد نیاز باشد.

عمل جراحی
در عمل جراحی بالا کشیدن ابرو، خطوط پیشانی با دستکاری عضلاتی که باعث ایجاد چروک، شیار و مواردی مانند ایجاد پوست اضافی در پیشانی که به خاطر بالا رفتن سن و از دست دادن کولاژن یا قابلیت ارتجاعی آن ایجاد می شوند، تحت درمان قرار می گیرد. در این حالت با توجه به جدی بودن مشکل خط ابرو، جراح می تواند یکی از دو روش عمومی زیر را برای بالا بردن ابرو بیمار مورد استفاده قرار دهد:

جراحی باز
نیازمند ایجاد یک شکاف در بالای سر یا فقط داخل خط رویش مو است (که در صورتی از این روش استفاده می شود که پوست اضافی برداشته شود و هنوز پیشانی فرد بیش از حد بلند باشد). به این روش همچنین رویکرد کرونال نیز گفته می شود.
در این نوع عمل جراحی بالا کشیدن ابرو از یک ابزار جراحی خاص استفاده می شود که در آن یک شکاف کوچک در شقیقه یا خط رویش مو و نیز گاهی اوقات در چروک های پلک بالا ایجاد می شود.

جراحی آندوسکوپی
پس از عمل لیفت ابرو با جراحی آندوسکوپی، در طول یک هفته یا کمتر، شما موقعیت بالاتر و ظاهر جوان تر ابروی خود را مشاهده می کنید و پس از آن در حدود چهار هفته از ورم اولیه، ابرو در موقعیت مناسب آن قرار می گیرد و ظاهر شما به ظاهر عادی و شاداب مورد نظر نزدیک تر می شود.

عمل جراحی آندوسکوپی بالا کشیدن ابرو می تواند موقعیت بسیار پایین ابروهای شما را اصلاح کند و آنها را به موقعیت صحیح آنها بر گرداند. علاوه بر این وجود ابروهای بسیار بالا پدیده ای است که به ندرت در افراد مختلف مشاهده می شود. حتی فقط با بالا کشیدن دم انتهای ابرو، ظاهر ابرو متناسب تر به نظر می رسد و این موضوع ظاهر جذاب تری برای فرد بیمار ایجاد می کند. همچنین در این عمل می توان کمان ابرو را نیز اصلاح کرد و به این ترتیب ظاهر متقارن تری برای ابروی فرد ایجاد نمود.

شما می توانید با استفاده از عمل بالا بردن ابرو، ظاهر زنانه و زیبایی داشته باشید و به این ترتیب ۱۰ سال جوان تر به نظر برسید. تغییر موقعیت ابرو می تواند یک ظاهر جوان تر و شاداب تر برای شما ایجاد کند، زیرا به خاطر آن چشم ها بزرگتر و هوشیارتر به نظر می رسد.

در عمل جراحی آندوسکوپی بافت های مورد نظر بزرگ نمایی می شوند و به این ترتیب دکتر می تواند این بافت ها را بهتر مشاهده کند و به خاطر ویژگی کم تهاجمی آن در مقایسه با عمل جراحی سنتی بالا کشیدن ابرو، برش ها و جراحت های ایجاد شده در نتیجه این جراحی به نسبت کمتر است. بالا کشیدن بخش میانی صورت و آندوسکپی برای این عمل می تواند به بهترین شکل مشکلات ناشی از افزایش سن بر روی ظاهر فرد را بهبود بخشد. با ترکیب روش جراحی بالا کشیدن صورت با بالا بردن ابرو می توان دوباره همه ظاهر صورت را جوان و شاداب کرد. برای تعیین مناسب بودن استفاده از آندوسکوپی برای بالا کشیدن ابرو برای خود، مهم است که با جراح پلاستیک ملاقات و مشورت کنید.

بالا کشیدن ابرو با تزریق بوتاکس
افرادی که به دنبال بهبود ظاهر کلی ابرو در صورت و رفع خط اخم با استفاده از روش های سریع و آسان هستند، می توانند مجموعه ای از روش های مختلف تزریقی را مورد استفاده قرار دهند. برای انجام تغییرات اندک برای افرادی که مشکلات جدید در این بخش ندارند، تزریق بوتاکس می تواند یک انتخاب مناسب باشد. با تزریق بوتاکس در عضلاتی که ابرو را در موقعیت مناسب آن نگه می دارند، عضلات شل می شوند و به این ترتیب ابروها بالا کشیده می شوند. هدف از انجام این تزریق، تنظیم مجدد وضعیت عضلات برای تغییر ظاهر ابرو در طول زمان است.

همچنین به منظور بالا بردن ابرو می توان از پر کننده هایی همچون ژودرم و ژل رادیس استفاده کرد که می توانند باعث بالا کشیدن دم ابرو شوند. علاوه بر این از تزریق اسکولترا برای اصلاح و ترمیم گودی های عمیق استفاده کرد. استفاده از این روش ها بستگی به سطح اصلاح مورد نیاز بیمار دارد. همه این روش ها در حقیقت روش های کم تهاجمی هستند که امکان اصلاح مجدد آنها با افزایش سن بیمار وجود دارد.

تزریق بوتاکس برای متوقف کردن چروک دور چشم و چروک ایجاد شده بین ابروها عالی است. از بوتاکس همچنین می توان به عنوان یک ماده قابل تزریق برای بالا کشیدن اندک ابرو و حذف خطوط افقی ایجاد شده در پیشانی برای کمک به ایجاد ظاهر بهتر و جوان تر استفاده کرد.

درمان بیمار در این حالت به چند دقیقه زمان نیاز دارد و نتایج آن بطور میانگین برای سه تا چهار ماه باقی می ماند. بسیاری از جراحان پلاستیک از بوتاکس به عنوان یک بخش مناسب در یک جراحی بالا کشیدن ابرو استفاده می کنند و استفاده از این ماده قبل از عمل جراحی می تواند باعث ریلکس شدن عضلات و تسهیل فرآیند درمان شود.

استراتژی بالا بردن ابرو با استفاده از تزریق بوتاکس می تواند، ابروی شما را در موقعیت مناسبش قرار دهد بدون اینکه هیچ یک از مسائل مربوط به ریکاوری یا استراحت مربوط به انجام عمل جراحی برای شما اتفاق بیفتد. تزریق بوتاکس تنها راه تثبیت ابرو در محل مناسب و از بین بردن چروک و ترک های ایجاد شده به خاطر افزایش سن نیست، اما می تواند نیاز به انجام عمل جراحی بالا کشیدن ابرو را به تاخیر اندازد. نتایج بررسی های انجام شده در این حوزه نشان می دهد در زمانی که تزریق بوتاکس وجود نداشت، جراحان ده برابر زمان حاضر عمل جراحی بالا کشیدن ابرو را برای بیماران خود انجام می دادند و این موضوع نشان دهنده اثربخشی استفاده از این روش در زمان حاضر است. درمورد هزینه بوتاکس نیز برای هر شخص و با توجه به عوامل مختلف متغیر می‌باشد. در مورد کلینیک‌هایی که به صورت تلفنی هزینه را به شما اعلام می‌کنند محتاط باشید چرا‌که این مسئله می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عدم صلاحیت کلینیک مربوطه باشد.

جراحی گوش


جراحی گوش

اتوپلاستی یا جراحی زیبایی گوش ، روشی است که در آن سایز و حالت گوش ها تغییر می یابد. نتایج عمل جراحی تغییر شکل گوش تا حد زیادی به تغییرات مورد نظر وابسته است؛ به هر حال این روش ها به طور کل موحب افزایش اعتماد به نفس و رفع مشکل گوش بزرگ ، مخصوصا در کودکان و نوجوانان می شود. اگر گوش ها برجسته و بیرون زده باشند، با بخیه زدن غضروف می توان لاله ی گوش را صاف و به سر نزدیک تر کرد. اگر یکی از گوش ها نسبت به دیگری بالاتر قرار گرفته باشد، توسط عمل زیبایی گوش می توان آن ها را نسبت به هم متقارن کرد. گوش هایی که بیش از حد بزرگ هستند را نیز می توان توسط جراحی پلاستیک گوش به تنهایی و یا به همراه سایر عمل های جراحی مربوط به گوش به اندازه ی متناسب درآورد.

اقدام برای عمل زیبایی گوش
• چنانچه به طور مادرزادی دارای گوش های بیش از بزرگ و یا کوچکی هستید.
• چنانچه اندازه و محل قرارگیری گوش های شما با سرتان متناسب نیست.
• چنانچه گوش هایتان بیرون زده و برجسته است.
• چنانچه دچار آسیبی شده اید که در شکل گوش های شما تاثیر گذاشته است.
عمل جراحی زیبایی گوش یا اتوپلاستی می تواند باعث بهبود شکل، موقعیت و تقارن گوش ها شود. این عمل جراحی می تواند نقص هایی که در هنگام تولد در ساختار گوش وجود داشته، مثل بزرگ بودن بیش از حد گوش ها را اصلاح کند و همچنین می تواند شکل نامتناسب گوش و بد شکلی ایجاد شده در اثر جراحت را درمان کند.
دکتر سهرابی از تکنیک هایی در جراحی زیبایی گوش استفاده می کند که باعث ایجاد تقارن و تناسب در گوش ها و در حالی که شکل طبیعی خود را حفظ کنند، می شود. اصلاح حتی جزئی ترین بدشکلی ها می تواند باعث بهبود ظاهر و افزایش اعتماد بنفس فرد شود.

افراد مناسب برای جراحی زیبایی گوش
عمل جراحی زیبایی گوش یک روش کاملا منحصربفرد است و از طریق مشاوره با جراح زیبایی خود می توانید بهترین نتایج را کسب کنید. جراح زیبایی گوش قادر است بهترین روش جراحی مناسب برای شما و یا فرزندتان را پیشنهاد دهد.

عمل جراحی زیبایی گوش برای کودکانی مناسب است که:
• از سلامت کامل برخوردار باشند و مبتلا به عفونت های مزمن درمان نشده ی گوش نباشند.
• به طور معمول ۵ سال یا بیشتر سن داشته باشند، زمانی که غضروف گوش کودک برای اصلاح، به اندازه ی کافی مقاوم شده باشد.
• بتواند به خوبی همکاری کرده و از دستورات پزشک پیروی کند.
• بتواند در مورد احساساتش صحبت کند.
عمل جراحی زیبایی گوش برای نوجوانان و افراد بالغی مناسب است که:
• از سلامت کامل برخوردار باشند و مبتلا به بیماری های خاص که در بهبودی اختلال ایجاد می کنند، نباشد.
• سیگاری نباشد.
• افرادی که دارای دید مثبت هستند و دارای اهداف خاصی برای عمل جراحی گوش هستند.
روش مرسوم عمل گوش شامل بخیه زدن غضروف گوش های برجسته و بیرون زده و درنتیجه جمع شدن آن به سمت سر فرد می باشد. این کار باعث می شود که فرد احساس داشتن ظاهری زیباتر و طبیعی تر را تجربه کند.
اتوپلاستی ترمیمی به رفع اختلالات گوش که در اثر آسیب به گوش و یا به طور مادرزادی ایجاد شده اند، کمک می کند. در زیر به برخی از اختلالات گوش که می توان آن ها را توسط عمل جراحی اتوپلاستی ترمیمی برطرف کرد، اشاره شده است:

اختلالات مادرزادی
• گوش کاگوت: گوش فرد فاقد لاله گوش است.
• گوش گربه ای: لبه های گوش به سمت جلو تا شده است، شبیه گربه.
• گوش آویزان: گوش شباهت زیادی به یک فنجان دارد و انحنای گوش به سمت داخل است.
• گوش لوله ای: گوش ها به سمت جلو لوله شده مثل یک طومار.
• گوش ویلدرموت: انحنای بالای گوش معکوس شده و به سمت سر بیمار است.
• بدشکلی استال گوش: تا شدگی گوش غیرعادی است که می تواند باعث ایجاد یک لبه شود و گوش فرد را شبیه گوش جن و پری کند.
• ایجاد شکاف در لاله گوش: یک تو رفتگی در لاله ی گوش ایجاد می شود.
• گوش علامت سوالی یا گوش کاسمن: گوش شبیه یک علامت سوال است. فاصله ای بین لاله ی گوش و انحنای خارجی گوش وجود دارد.
• میکروتیا که در آن گوش فرد زیادی کوچک و رشد نیافته است.
• ماکروتیا که در آن گوش فرد بیش از حد بزرگ است.
• گوش جمع شده: بخشی از گوش فاقد پوست و غضروف در بخش خارجی پشت گوش است.
• گوش مخفی: بخش بالایی انحنای گوش در داخل سر مخفی شده است.

جراحی پلک


جراحی پلک

بلفاروپلاستی یا جراحی زیبایی پلک تغییر چشمگیری را در چهره به ظاهر خسته و با افتادگی پلک چشم ایجاد می‌کند. این تحول مطلوب با برداشتن کیسه‌های چربی (پف بالای چشم) و پوست اضافی پلک‌های بالا و پایین تحقق می‌یابد. بسیاری از بیماران همزمان با جراحی پلک چشم درمان‌های دیگری مانند بالا بردن ابرو و یا تزریق ژل را نیز انجام می‌دهند تا پلک‌ها دیگر افتاده به نظر نرسد و خطوط ناخوشایند صورت از بین برود.

بلفاروپلاستی واقعاً می‌تواند ظاهر چشم‌ها را بهبود بخشد و چین‌خوردگی‌های مغولی (چینی که گوشه‌ی داخلی چشم را می‌پوشاند) را اصلاح کند و در نتیجه منجر به واضح‌تر شدن پلک‌های پایینی ، درشت کردن چشم و جذاب‌تر شدن ظاهر کلی چشم‌ها شود.

افراد مناسب برای استفاده از این روش
جراحی افتادگی پلک برای همه مناسب نیست. متقاضی ایده‌آل این عمل باید بداند که در جراحی پلک صرفاً پف زیر چشم برداشته می‌شود، پلک پف‌آلود بالایی اصلاح می‌شود و قدرت بینایی کاهش یافته ناشی از وجود چربی و پوست اضافی در پلک و در نتیجه مسدود شدن میدان بینایی به حالت طبیعی بازمی‌گردد. متاسفانه ابتلا به بعضی بیماری‌ها و عارضه‌های چشمی خاص مانع انجام جراحی پلک می‌شود. در ادامه به شرح ویژگی‌های متقاضی مناسب جراحی پلک و توصیه‌های پیش از عمل افتادگی پلک می‌پردازیم.

ملاحظات زیبایی‌شناختی
بهترین متقاضیان جراحی پلک افرادی با خصوصیات زیر هستند:
• پف آلود بودن پلک بالایی: این عمل افتادگی پلک چشم ، حالت پف‌آلود و کیسه‌های زیر چشم را از بین می‌برد.
• چشم‌های خسته: جراحی پلک ویژگی‌هایی را از بین می‌برد که چهره را خسته نشان می‌دهد و سن را بالا می‌برد.
• پوست اضافی پلک بالایی: جراح پوست را سفت می‌کند و بخش اضافی آن را برمی‌دارد.
• سن ۱۸ سال به بالا: اکثر متقاضیان بیش از ۳۵ سال سن دارند، اما اگر پف‌آلودگی یا افتادگی پلک در خانواده‌ای رایج باشد، می‌توان عمل را در سنین پایین‌تر نیز انجام داد.
• سلامت جسمی و روانی مناسب: اگرچه جراحی پلک یک عمل کوچک است، با این حال مانند هر عمل دیگری با عوارض بالقوه‌ای همراه است که بهتر است بیمار با آگاهی کامل از آنها تصمیم به انجام عمل بگیرد.
• واقع‌بینی: بیماران باید انتظارهایی واقع‌بینانه از انجام عمل داشته باشند.

مشاوره
متقاضی پس از اتخاذ تصمیم قطعی در وهله نخست باید با جراح تماس بگیرد و درخواست وقت مشاوره کند. جراح در طول جلسه مشاوره به بیمار کمک می‌کند تا انتظاری واقع‌بینانه از نتیجه عمل به دست بیاورد و از هزینه جراحی نیز مطلع شود. جراح شیوه عمل را کاملاً توضیح می‌دهد تا کوچک‌ترین سوال و ابهامی برای بیمار باقی نماند.

جراحی پلک بالا و پایین
جراحی بالا بردن پلک عمل نسبتاً ساده‌ای است که چهره را سال‌ها جوان‌تر می‌کند. جراحی پلک بالایی برای بیمارانی مفید است که افتادگی پلک‌ های بالایی‌شان به قدری است که میدان دیدشان را مسدود می‌کند. حال آن که بالا بردن پلک پایین با هدف اصلاح افتادگی یا پف‌آلود بودن پلک‌های پایین انجام می‌شود. چربی و بافت اضافی در جراحی پلک برداشته می‌شود تا بیمار چهره‌ای جوان‌تر، شاداب‌تر و جذاب‌تر بیابد. جراحی پلک بالا و پایین برخی بیماران تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، البته بیمار را می‌توان در صورت تمایل شخص وی بیهوش کرد.

جراحی پلک پایین
پلک بالا در اصل به منظور برداشتن پوست افتاده جراحی می‌شود، حال آن که جراحی پلک پایین با هدف برداشتن چربی انباشته‌ای انجام می‌شود که بیشتر زیر چشم قابل مشاهده است. تخلیه این چربی‌ها و برطرف کردن مشکل افتادگی پوست سطحی صاف و هموار، محکم و جوان‌تر را در بالای گونه ایجاد می‌کند. به علاوه پزشک در جراحی پلک پایین این امکان را می‌یابد تا چربی یا ژل را نیز در بخش‌های فرورفته و گودی زیر چشم تزریق کند تا به پوست ظاهری برجسته و سالم ببخشد و حالت خستگی پیشین را از بین ببرد.
جراح هنگام عمل پلک چشم پایین در ابتدا به دقت برشی را زیر مژه‌های پایین به گونه‌ای ایجاد می‌کند که قابل مشاهده نباشد. عضله، پوست و چربی اضافی بنا به تشخیص جراح برداشته می‌شود و گاهی چربی به منظور به حداقل رساندن پف دور چشم و یک دست کردن ورم زیر چشم مجدداً توزیع می‌شود. مشکل شل بودن عضله‌ها را نیز می‌توان در این جراحی برطرف نمود. برش ایجاد شده در جراحی بالا بردن پلک به سرعت بهبود می‌یابد و پس از جوش خودن زخم ظاهری شبیه به چین‌های طبیعی اطراف پلک پیدا می‌کند و به هیچ وجه جلب توجه نمی‌کند.

جراحی پلک بالا
جراح در عمل بالا بردن پلک بالایی می‌تواند پوست اضافی و بافت چربی‌ای را بردارد که باعث افتاده و متورم به نظر رسیدن پلک می‌شود. رفع نشانه‌های افزایش سن مانند تجمع چربی، رفع افتادگی پلک و درمان پوست شل را می‌توان با کمک این جراحی انجام داد ، زمان را به عقب برگرداند و دیگر بار صورتی شاداب و جوان یافت.

در جراحی پلک بالایی خط‌های برش در چین‌های طبیعی پلک‌های بالایی به گونه‌ای ایجاد می‌شود که جای زخم کاملاً مخفی باشد. جراح هر گونه پوست اضافی مسدود کننده میدان دید یا عامل افتاده یا خسته به نظر رسیدن چهره را از بین می‌برد. عضله‌ها نیز گاهی مجدداً تنظیم می‌شود و موقعیت‌شان اصلاح می‌شود. پوست باقی‌مانده بالا برده و مجدداً متصل می‌شود تا بیمار چهره‌ای جوان‌تر بیابد. سپس جراح برش‌ها را با بخیه‌هایی بسیار ظریف می‌بندد. پلک بالا با هدف بخشیدن جوانی و شادابی دوباره به چهره بیمار جراحی می‌شود و اگر عمل توسط جراح ماهر و مجرب انجام شود، بیمار می‌تواند مطمئن باشد که پس از عمل چهره‌ای غیرطبیعی با چشم‌های بسیار باز نخواهد یافت.

پوست همگام با افزایش سن خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهد، شل می‌شود و انعطاف‌پذیری کمتری می‌یابد. این فرایند پیری در چین و چروک اطراف چشم، خطوط خنده و پوست اضافی پلک‌های بالایی نمود می‌یابد و چهره‌ای خسته را به نمایش می‌گذارد. خوشبختانه جراحی پلک بالا عملی بسیار کارآمد و با حداقل تهاجم است که به کمک آن می‌توان جوانی و شادابی را به چهره برگرداند.
دوران بهبود و مراقبت پس از جراحی پلک
بیمار معمولاً پس از جراحی پلک جهت درمان افتادگی پلک احساس می‌کند پلک‌ها سفت شده‌اند و ممکن است احساس درد داشته باشد که البته به راحتی با مصرف مسکن‌ها تسکین می‌یابد. تا چند روز پس از جراحی باید روی محل برش‌ها پماد مالیده شود تا نرم بماند. قرار دادن کمپرس سرد بر روی چشم نیز ورم را کاهش می‌دهد. استفاده از قطره‌ چشم نیز مانع خشک شدن چشم می‌شود.

بیماران در هفته نخست پس از عمل باید از انجام فعالیت‌هایی مانند مطالعه، تماشای برنامه‌های تلویزیون، استفاده از لنز و کار با رایانه که باعث خشک شدن چشم می‌شود، خودداری کنند. ورم و کبودی را می‌توان با بالا نگه داشتن سر در چند روز پس از عمل به حداقل رساند. پزشک بخیه‌ها را ۲ تا ۷ روز پس از جراحی پلک می‌کشد. بیماران معمولاً ده روز پس از جراحی می‌توانند فعالیت‌های طبیعی خود را از سربگیرند.

به بیماران توصیه می‌شود تا یکی دو هفته پس از جراحی برای محافظت از چشم‌ها در برابر تحریک ناشی از باد و نور خورشید عینک‌های تیره به چشم بزنند. چشم‌های برخی بیماران در چند هفته نخست دوران بهبود به سرعت خسته می‌شود، به همین دلیل به بیماران پیشنهاد می‌شود هر از گاه استراحت و خواب کوتاه مدتی داشته باشند.انجام هر گونه فعالیت افزایش دهنده جریان خون در چشم‌ها طی ۳ تا ۴ هفته نخست پس از جراحی ممنوع است.

نتایج
محل برش‌ها بلافاصله پس از جراحی قرمز و تحریک شده به نظر می‌رسد و گاهی برآمدگی کوچکی نیز وجود دارد. جای زخم ناشی از جراحی پلک به مروز زمان صاف، کم‌رنگ و نامحسوس می‌شود. اطراف چشم‌ها در طول دوران بهبود پس از جراحی پلک ورم می‌کند و تغییر رنگ می‌دهد، البته این علائم به تدریج محو می‌شود. اگرچه شدت کبودی و تورم در هر بیمار با دیگری متفاوت است، اما این علائم ظرف یک یا دو هفته برطرف می‌شود.

اکثر بیماران پس از سپری شدن دوران بهبود از نتایج جراحی رضایت دارند، چرا که چروک‌ها و پف پلک کاهش می‌یابد یا از بین می‌رود. چشم‌هایی که تا چند هفته پیش خسته و پیر به نظر می‌رسیدند، دیگر بار درخشان و هوشیار در میان صورت می‌درخشند. نتایج این عمل معمولاً سال‌ها دوام دارد و در بعضی موارد حتی دائمی است و شخص تا پایان عمر چشمانی جوان و جذاب دارد. شایان ذکر است که اگرچه چربی در جراحی پلک برای همیشه تخلیه می‌شود، اما به موازات افزایش سن، پوست بار دیگر شل و چروک صورت خورده می‌شود.

جای زخم پس از جراحی پلک
اگرچه جراحان معمولاً برش‌ها را در چین‌های پلک‌ها ایجاد می‌کنند تا هیچ جای زخمی باقی نماند، اما امکان دارد گاهی اثر زخم به جا بماند که مانند اکثر عوارض پس از عمل جراحی پلک می‌توان آن را با جراحی ترمیمی دیگری برطرف نمود. از بیماران خواسته می‌شود حدود ۶ هفته از مالیدن ناحیه اطراف چشم خودداری کنند تا بافت جدید حساس آسیب نبیند.

مزایا
جراحی پلک مزایای بسیاری دارد که شاخص‌ترین آن بهبود ظاهر کلی چشم‌ها است. در جراحی پلک می‌توان پوست اضافی پوشاننده چین طبیعی پلک بالایی را برداشت و حالت پف‌آلودی را که باعث می‌شود چشم خسته به نظر برسد، اصلاح نمود. در جراحی پلک پایین می‌توان پوست اضافی را برداشت و چروک و خطوط را اصلاح نمود. پف و کیسه‌های زیر چشم و همچنین افتادگی‌ای را که باعث آشکار شدن سفیدی زیر عنبیه می‌شود نیز می‌توان در این عمل از بین برد.
دیگر مزیت جراحی زیبایی پلک بخشیدن جذابیت بیشتر به چهره و افزایش اعتماد به نفس فرد است. جراحی پلک غالباً با هدف اصلاح نقص‌های آشکاری انجام می‌شود که باعث ناخشنودی و ناراحتی بیمار می‌شود.

جراحی پلک مزایای عملکردی گوناگونی دارد که بهبود قدرت بینایی فرد را به دنبال دارد. برداشتن پوست اضافی زیبایی بیشتری را به ارمغان می‌آورد، اما این تنها مزیت بلافاروپلاستی نیست، چون قدرت دید پیرامونی مسدود شده به علت افتادگی پلک‌ نیز به حالت طبیعی برمی‌گردد.

بسیاری از عمل‌هایی که صرفاً جنبه زیبایی دارد، به دلیل ماهیت انتخابی‌شان تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد. اما از آنجایی که جراحی پلک با هدف بازیابی قدرت دید نیز انجام می‌شود، صندوق‌های بیمه معمولاً بسیاری از موارد جراحی پلک را به عنوان یک عمل غیرانتخابی تحت پوشش قرار می‌دهند. آزمون میدان بینایی برای تعیین دامنه بینایی و این که پوست اضافی تا چه حد دید پیرامونی را محدود ساخته است، انجام می‌شود.

عوارض احتمالی
ناتوانی موقت در بستن کامل چشم (پلک) یکی از عوارض احتمالی جراحی پلک است و در نتیجه چشم بیش از حد طبیعی خشک می‌شود.
این اثر جانبی معمولاً پس از چند هفته یا چند ماه برطرف می‌شود، بیمار در طول این مدت باید از داروها و درمان‌هایی مانند قطره چشم و مرطوب کننده استفاده کند و حتی در صورت لزوم چشم را در طول شب پانسمان کند و ببندد تا چشم خشک نشود. برخی جراحان پلک‌ها را چند هفته پس از کشیدن بخیه ماساژ می‌دهند تا پوست باقی مانده نرم شود و پلک‌ها بهتر بسته شود.

اگر این مشکل پس از دو یا سه ماه برطرف نشد، عمل دیگری باید برای بازگرداندن پوست کافی روی پلک انجام شود تا بیمار بتواند چشم را کامل ببندد.

دیگر عوارض احتمالی و الیته خوشبختانه نادر جراحی پلک عبارت‌اند از:
• کاهش قدرت بینایی در اثر خونریزی رتروبولبار (خونریزی درون حدقه، پشت کره چشم)
• عفونت پلک
• دوبینی ناشی از مشکلات هم‌راستایی چشم
• جای زخم آشکار
• قرار گرفتن پلک‌ها در موقعیت نامناسب
• کافی نبودن اصلاح انجام شده (ضرورت برداشتن پوست اضافی بیشتر)
• زیاده‌روی در عمل اصلاحی (برداشتن بیش از حد پوست)
• بی‌حسی پلک‌ها

تزریق بوتاکس


تزریق بوتاکس

بوتاكس چیست؟
بوتاكس شكل تغییر یافته سم باكتری كلستریدیوم بوتولینوم است. این باكتری به طور معمول، باعث مسمومیت غذایی میشود، اما با تغییر ساختمان این سم، دارویی به نام بوتاكس به دست آمده است كه فواید دارویی متعدد و روزافزونی دارد. بوتاكس در واقع اسم تجاری این دارو است كه توسط شركت آلرگان آمریكا ساخته میشود . در سایر كشورها این دارو به اسامی دیگری تولید می شود كه معتبرترین آنها كه در ایران موجود است،دیسپورت نام دارد كه ساخته شركت ایپسن انگلیس و مورد تایید FDA است.

كاربرد بوتاكس در پوست و زیبایی چیست؟
به طور كلی كاربردهای بوتاكس را میتوان به ۲دسته زیبایی و درمانی تقسیم كرد.

نواحی تزریق بوتاکسکاربرد های زیبایی در بوتاکس
رفع چین و چرو كهای حركتی ،متوقف كردن پیشرفت چروك های ثابت مثلا در پیشانی، دور چشم، خط اخم، چینهای دورلب و چین های چانه و گردن .
بالا بردن ابروها
بالا بردن گوشه لب ها
كاهش نمایش لثه هنگام خندیدن
بالا بردن نوك بینی

طول مدت اثر بوتاكس چقدر است؟
این مدت در افراد مختلف متفاوت است و بین چند هفته تا ده ماه متغیر است كه متوسط آن ۳ ماه است. البته باید تذكر داد كه از زمان تزریق بوتاكس، تجزیه دارو شروع می شود وبنابراین به تدریج اثر آن كاهش پیدا میكند.به این ترتیب منظور از مدت اثر بوتاكس فاصله بین زمان تزریق تا زمان ختم اثردارو است نه كاهش اثر دارو؛ یعنی در انتهای یك ماه اثر دارواز زمان شروع آن كمتر بوده و پس از ۲ ماه كمتراز اثر یك ماه پس از تزریق است.

بوتاكس هر چند وقت یكبار باید تكرار شود؟
بسته به طول مدت اثر آن دارد؛ به این ترتیب كه اگر در كسی اثر آن كوتاه تر باقی ماند، قاعدتا تزریقات در فواصل كوتا هتر و در مواردی كه اثر دارو طولانیتر می ماند، فاصله تزریق ها طولانی تر می ماند باید توجه داشت كه چون عضله فلج شده به تدریج لاغر ترمی شود بنابراین پس از مدتی به خصوص در عضلات ظریف پیشانی تاثیر دارو طولانی است.

تزریق بوتاكس در چه مواردی ممنوع است؟
اگر بیماری سابقه حساسیت مشخص به بوتاكس یا سابقه ی بیماری های عصبی عضلانی مثل میاستنی داشته باشد ،همچنین در خانم های باردار، در دوران شیردهی، در حضور عفونت فعال در محل تزریق مثل وجود جوش چرکی مصرف بوتاكس تو صیه نمی شود.

آیا تزریق بوتاکس دردناک است؟
به هیچ وجه و تنها دردی مختصر و گذرا حس می کنید.

آیا تزریق بوتاکس منجر به کبودی قابل توجه می شود؟
خیر. کبودی به دنبال تزریق بوتاکس ناشایع و معمولا بسیار خفیف است.

آیا در صورتی كه مصرف بوتاكس قطع شود، عضلات صورت دچار افتادگی بیش از پیش نمی شوند؟
به هیچ وجه . این اعتقاد از این جهت شایع است كه این فرد مدتی تحت تاثیر بوتاكس حركت عمده ای در محل تزریق ندارد و احساس سنگینی و كشیدگی میكند و با تمام شدن اثر دارو، این احساس را از دست میدهد و میتواند دوباره ناحیه مورد نظر را چین دهد.عكس هایی كه قبل از تزریق گرفته می شود به طور مشخص برای اثبات همین مسئله است.

تزریق بوتاكس را از چه سنی می توان شروع كرد؟
بسته به علت كاربرد بوتاكس دارد. سازمان دارویی آمریكا FDA كاربرد زیبایی بوتاكس را بین سنین ۱۸ تا ۶۵ سال مجاز شمرده است.بوتاكس در كودكان در درمان انقباضات عضلات نو احی مختلف از جمله کجی گردن به كار میرود که در این مورد تایید FDA راداراست.

آیا بوتاكس عوارض عمده ای به همراه دارد؟
باید توجه داشت كه بوتاکس حتما عوارض هیچ دارویی از جمله بوتوكس صفر نیست،اما این دارو مورد تایید سازمان دارویی آمریكا FDA می باشد. در عین حال تا كنون در كاربرد زیبایی بوتاكس در افراد بالغ عوارضی مثل انتشار سم به نواحی دور دست گزارش نشده است، به هر حال مطمئن ترین راه برای سلامت تزریق انجام آن نزد پزشك مجرب و مورد اطمینان است تا دارو و تكنیك استاندارد استفاده شود.

به طور معمول بوتاکس برای کدام نواحی به کار می رود؟
برای پاسخ به شکل مراجعه کنید.

تزریق بوتاکس چه مدت طول می کشد؟
با رعایت حوصله و احتیاط معمولا بیش از ۲ دقیقه وقت نمی گیرد.

آیا بوتاکس هر نوع چین و چروکی را از بین می برد؟
مطمئنا خیر. اولا بوتاکس را به همه ی نواحی صورت نمی توان تزریق کرد، زیرا باعث فرم غیر طبیعی صورت می شود، ثانیا گاهی برای درمان چین ها علاوه بر بوتاکس باید از فیلرها (ژل ها) استفاده کرد.

تومورهای گردن


تومورهای گردن

توده های سروگردن می توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. توده های خوش خیم شامل توده های التهابی، توده های مادرزادی، توده های چربی (لیپوم) و غیره می باشند.

توده های بدخیم شامل سرطان های مختلف مثل لنفوم، سرطان تیروئید، سرطان غدد بزاقی، و غیره هستند.

توده های گردنی در هر سنی شیوع دارند و چون این توده ها ممکن است علامت سرطان باشند، افراد باید به محض احساس آن به پزشک مراجعه کنند.

وقتی که به علت وجود توده در قسمت سر و گردن به پزشک مراجعه می کنید، پزشک با انجام معاینه بدنی، آزمایشات خونی و بررسی های تصویربرداری مثل سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی علت توده را پیدا کرده و به درمان آن می پردازد.

توده های گردنی، سه علت مادرزادی، عفونی و سرطانی دارند.
از کیست ها و ناهنجارهای عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده های گردنی می توان نام برد. غده های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده و به صورت توده هایی در گردن قابل لمس هستند.
شایع ترین علل عفونی ایجاد توده در گردن لوزه ها، دندان ها و سینوس ها، ابتلا به بیماری سل و توکسوپلاسموز (بیماری عفونی که افراد در اثر تماس با گربه به آن مبتلا می شوند) می باشد.
به یاد داشته باشید که با تشخیص زودرس، اکثر سرطان های سر و گردن قابل درمان هستند، بنابراین با دیدن علائم هشدار دهنده، فوراً به پزشک مراجعه نمایید
سرطان های بدخیم به دو صورت اولیه و ثانویه ظهور می کنند که نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است.
سرطان های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس ها، معده و سرطان نازوفارنکس منطقه بالای حلق به عنوان موارد ثانویه سرطان هستند.
توده های بزرگتر از یک سانتی متر در گردن نیاز به بررسی دارند و در اطفال و افراد بالای ۵۰ سال به دلیل زیاد بودن بدخیمی از اهمیت بیشتری برخوردارند.

نشانه های سرطان سر و گردن

۱- توده های گردنی
سرطان هایی که در سر یا گردن شروع می شوند، معمولاً قبل از انتشار به نواحی دیگر، به عقده های لنفاوی گردن دست اندازی می کنند. توده گردنی که بیش از دو هفته ادامه یابد، باید سریعاً توسط پزشک بررسی شود. البته تمام توده ها، سرطانی نیستند، اما یک یا چند توده گردنی ممکن است اولین علامت سرطان دهان، گلو، حنجره، تیروئید، یا لنفوم ها و سرطان های خون باشد. چنین توده هایی معمولاً بدون درد هستند و پیوسته بزرگتر می شوند.

۲- تغییر صدا
اکثر سرطان های حنجره موجب تغییر صدا می شوند. اگر چه بیشتر تغییرات صدا ناشی از سرطان نیستند، ولی شما نباید ریسک کنید. اگر تغییر صدا بیش از دو هفته طول کشید، به پزشک مراجعه کنید.

سرطان گردن
۳- غده دهانی
بیشتر سرطان های دهان یا زبان موجب یک زخم یا تورم می شوند که از بین نمی رود. این ها ممکن است بی درد و بنابراین گمراه کننده باشند. خونریزی ممکن است، ولی معمولاً تا مراحل پیشرفته دیده نمی شود. اگر زخم یا توده دهانی همراه با توده گردنی باشد، باید نگران باشید.علاوه بر این هر زخم یا تورم دهانی که بعد از یک هفته رفع نشود، باید توسط پزشک معاینه شود. ممکن است نمونه برداری لازم باشد.

۳- بالا آوردن خون
در این مورد معمولاً علت، سرطان نیست. اگرچه تومورهای بینی، دهان،گلو یا ریه ها می توانند باعث خونریزی شوند. اگر خون در بزاق یا خلط شما دیده شد و بیش از چند روز ادامه یافت، باید به پزشک مراجعه کنید.

۴- مشکلات بلع
سرطان گلو یا مری ممکن است بلع غذاهای جامد و گاهی مایعات را مشکل کند. اگر تقریبا همیشه دچار مشکل بلع هستید، باید توسط پزشک معاینه شوید. معمولا رادیوگرافی بلع باریم یا آندوسکوپی مری برای پیدا کردن علت، انجام می شود.
زخم های صورت و لب و گوش که بهبود نمی یابند، تغییر رنگ سیاه یا سیاه- آبی پوست، تغییر در خال های صورت مثل تغییر اندازه، رنگ یا خونریزی باید توسط پزشک بررسی شوند

۵- تغییرات پوستی
شایع ترین سرطان سر و گردن، سرطان سلول بازال پوست می باشد. خوشبختانه در صورت درمان زودهنگام، نتیجه عالی می باشد. این سرطان اغلب در نواحی در معرض آفتاب، مثل پیشانی، صورت و گوش ها رخ می دهد، ولی می تواند در هر جایی روی پوست ایجاد شود. انواع دیگر سرطان پوستی مثل سرطان سلول سنگفرشی و ملانوم بدخیم هم در سر و گردن روی می دهند. اکثر سرطان های سلول سنگفرشی، روی لب تحتانی و گوش ایجاد می شوند.
زخم های صورت و لب و گوش که بهبود نمی یابند، تغییر رنگ سیاه یا سیاه- آبی پوست، تغییر در خال های صورت مثل تغییر اندازه، رنگ یا خونریزی باید توسط پزشک بررسی شوند.

۶- گوش درد مداوم
درد مداوم در گوش یا اطراف آن در هنگام بلع می تواند نشانه عفونت یا تومور گلو باشد. به خصوص اگر این حالت همراه با اشکال بلع، خشونت صدا، یا توده گردنی باشد، باید آن را جدی گرفت و معاینه توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی توصیه می شود.

علل سرطان سر و گردن
استفاده از دخانیات و مشروبات الکلی شایع ترین علت سرطان های دهان، گلو، حنجره و زبان می باشد.
در افراد بزرگسالی که از سیگار و مشروبات الکلی استفاده نمی کنند، ویروس پاپیلومای انسانی می تواند موجب سرطان گلو شود.
تماس طولانی با نور آفتاب می تواند موجب سرطان لب و پوست شود.
به یاد داشته باشید که با تشخیص زودرس، اکثر سرطان های سر و گردن قابل درمان هستند، بنابراین با دیدن علائم هشدار دهنده، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.

تومورهای حنجره


تومورهای حنجره

حنجره ، عضوی است لوله‌ای شکل که با طول تقریباً ۵ سانتی‌متر در گردن قرار داردوباعث تولید صدا می گردد . این عضو در اعمال نفس کشیدن، سخن گفتن، یا بلعیدن دخالت دارد. حنجره در قسمت بالای نای قرار دارد و دیواره‌هایش از جنس غضروف هستند گاهی اوقات به غضروف بزرگی که قسمت جلوئی حنجره را تشکیل می‌دهد، اصطلاحاً سیب آدم نیز گفته می‌شود. تارهای صوتی، هم دو رشته ماهیچه‌ای هستند که بخش شکل داخل حنجره را تشکیل می‌دهند. به هنگام عمل دم ابتدا هوا وارد بینی یا دهان شده سپس از میان حنجره و قسمت پائین نای گذشته و وارد شش‌ها می‌شود و به‌هنگام عمل بازدم عکس مسیر قبل را طی می‌کند. به‌هنگام تنفس تارهای صوتی استراحت می‌کنند، و هوا از فضای بین آن‌ها بدون ایجاد هیچ صدائی عبور می‌کند. اما زمانی که سخن می‌گوئیم تارهای صوتی به هم نزدیک می‌شوند و حرکت می‌کنند. به‌طوری‌که هوای داخل شش‌ها با فشار از بین‌ آنها گذشته و آنها را وادار به ارتعاش می‌کند، تا بدین‌وسیله صدا تولید شود. آنگاه زبان، لب‌ها و دندان‌ها این صدا را تبدیل به واژه‌ها و کلام می‌کنند. مری، یا لوله‌ای که غذا را از دهان به معده هدایت می‌کند، درست پشت نای و حنجره قرار دارد. دهانه‌های مری و حنجره در داخل گردن بسیار به هم نزدیک هستند. از این رو وقتی چیزی را می‌بلعیم، دریچه‌‌ای به نام اپی‌گلوت روی حنجره را می‌پوشاند تا غذا وارد نای نشود.

علائم و نشانه‌ها:
علائم سرطان حنجره عمدتاً به اندازه و محل تومور بستگی دارد. بیشتر سرطان‌های حنجره از تارهای صوتی شروع می‌شوند. این تومورها به‌ندرت دردناک‌ هستند، اما تقریباً همیشه باعث گرفتگی (خشونت) و یا سایر تغییرات در صدا خواهند شد. تومورهائی که در ناحیه بالای تارهای صوتی هستند ممکن است باعث برآمدگی گردن، گلودرد، یا گوش‌درد شوند. تومورهائی که در ناحیه پائین تارهای صوتی شروع می‌شوند بسیار نادرند. این‌گونه تومورها عمل تنفس را مشکل خواهند ساخت و باعث خس‌خس سینه یا تنگی‌تنفس می‌شوند. سرفه‌های مزمن یا احساس برآمدگی و گرفتگی گلو نیز می‌توانند از علائم خطر سرطان حنجره باشد و با رشد تومور، ممکن است یاعث درد، کمبود وزن، بوی بد دهان و حالت‌های خفگی مکرر به‌هنگام خوردن غذا شوند. در برخی موارد، توموری که در حنجره رشد می‌کند می‌تواند باعث دشوار شدن عمل بلع شود همه ی این‌گونه علائم ممکن است به وسیله سرطان یا سایر مشکلات کم‌ خطرتر به‌وجود آید. اشخاصی که با چنین علائمی مواجه می‌شوند معمولاً به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه می‌نمایند.

تومور غدد بزاقی


تومور غدد بزاقی

هر انسانی سه جفت غدد بزاقی اصلی بناگوشی (غدد پاروتید)، زیر زبانی و تحت فکی دارد . غدد بزاقی کوچک تری در ناحیه لب ها، گونه و سراسر دهان و گلو وجود دارد.

کار اصلی غدد بزاقی، ترشح بزاق می باشد که به هضم غذا کمک می کند و دهان فرد را مرطوب نگه می دارد. ضمنا در بزاق مواد ضد عفونی کننده نیز وجود دارد که از دهان و گلو در برابر عفونت ها محافظت می کند.

سرطان غدد بزاقی معمولا در غدد پاروتید که در مقابل گوش ها واقع است، ایجاد می شود.
همچنین سرطان غدد بزاقی کوچک تر، بیشتر در ناحیه سقف دهان (کام بالا) ایجاد می شود.
خوشبختانه بیشتر از نصف سرطان های غدد بزاقی خوش خیم بوده و به بافت های مجاور سرایت نمی کنند.
علت بروز سرطان غدد بزاقی هنوز به طور دقیق مشخص نیست.

علائم سرطان غدد بزاقی چه می باشد؟
- احساس درد در دهان
- زخم در پرده مخاطی دهان که روی تومور را می‌پوشاند
- از دست دادن توانایی حرکت صورت
- گرفتگی یا احتقاق بینی
- ایجاد تغییراتی در بینایی
- بی حسی در بخش هایی از صورت
- ضعف عضلات در یک طرف صورت
- مشکل در بلع
- مشکل در باز کردن دهان
- توده و یا ورم در نزدیکی فک و گردن و دهان

اکنون شیمی درمانی به عنوان روش درمانی استاندارد برای درمان سرطان غدد بزاقی استفاده نمی شود و بیشتر جنبه تحقیقاتی دارد
عوامل خطر ابتلا به سرطان غدد بزاقی چه می باشد؟
- سن بالا : هرچه سن افراد بالاتر برود، احتمال ابتلا به سرطان غدد بزاقی افزایش پیدا می کند.
- قرار گرفتن در معرض تابش اشعه : میزان ابتلای افرادی که در معرض تابش اشعه ایکس برای درمان تومورهای سر و گردن قرار گرفته اند، بیشتر می باشد. بنابراین این دسته از افراد باید به طور مرتب، هر چند مدت یک بار مورد چکاپ قرار بگیرند تا در صورت بروز علائم اولیه، سرطان غدد بزاقی سریعا تشخیص داده شود. افرادی که شغل هایی دارند که با موادی مانند لاستیک، استخراج از معدن، لوله کشی و از این قبیل سر و کار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان غدد بزاقی قرار دارند.

چه نوع آزمایش هایی، ابتلا به این سرطان را مشخص می کند؟
- معاینه بالینی: پزشک متخصص با معاینه دقیق ناحیه گلو، گردن و فک می تواند به وجود توده و ورم مشکوک پی ببرد.
- تصویربرداری : انجام آزمون های تصویر برداری مثل سی تی اسکن و ام آر ای می تواند به تشخیص تومور و محل دقیق آن کمک کند.
- نمونه برداری از بافت سرطانی یا بیوپسی : پزشک در طی این روش، سوزنی را به منطقه مشکوک وارد می کند و از سلول ها و مایعات مقداری را برای نمونه برداری جمع آوری می کند. نمونه های گرفته شده به آزمایشگاه فرستاده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرارمی گیرد.

غدد بزاقی دهان
راه های درمانی سرطان غدد بزاقی
۱- عمل جراحی : با عمل جراحی، بخش سرطانی غدد بزاقی برداشته می شود. سه نوع جراحی برای این کار وجود دارد :
- حذف بخشی از غدد بزاقی که سرطانی شده است : اگر تومور از نظر حجمی کوچک باشد و در منطقه ای وارد شده باشد که قابلیت دسترسی به آن آسان باشد، مقداری از غدد سرطانی برداشته می شود و بخش سالم باقی می ماند.
- حذف کل غدد بزاقی : اگر تومور بزرگ باشد، تمام غدد بزاقی برداشته می شود.
- حذف گره های لنفاوی گردن : اگر شواهد پزشکی حاکی از سرایت تومور به غدد لنفاوی گردن باشد، علاوه بر غدد بزاقی دهان، گره های لنفاوی گردن نیز برداشته می شود.
۲- پرتودرمانی یا رادیوتراپی: از پرتوهای قوی مانند اشعه ایکس، برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کنند. در طی پرتودرمانی، فرد بیمار بر روی میزی دراز می کشد و ماشینی در اطراف او حرکت می کند که پرتوهای قوی را در نقاط خاص و سرطانی شده وارد می کند.
۳- شیمی درمانی : نوعی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کنند. شیمی درمانی معمولا برای بیمارانی است که سرطان آنها پیشرفته و به نقاط دور بدن سرایت کرده است.
اکنون شیمی درمانی به عنوان روش درمانی استاندارد برای درمان سرطان غدد بزاقی استفاده نمی شود و بیشتر جنبه تحقیقاتی دارد.

راه های کاهش ابتلا به سرطان غدد بزاقی
رعایت موارد زیر بیشتر برای افرادی است که تحت پرتودرمانی ناحیه سر و گردن قرار دارند و معمولا خشکی دهان را تجربه می کنند:
- مسواک زدن دندان ها به طور مرتب و چند بار در روز: توصیه می شود که از مسواک نرم برای دندان ها استفاده شود و با نرمی و دقت کامل مسواک زده شود.
- بعد از غذا دهان خود را با محلول آب گرم و نمک بشویید.
- دهان خود را همواره مرطوب نگه دارید (البته نه با مصرف مواد قندی)، زیرا معمولا افرادی که تحت پرتودرمانی هستند، از خشکی دهان رنج می برند.
- از غذاهای آبکی استفاده کنید و به افزایش رطوبت دهان شما کمک کند.
- از مصرف غذاهایی که خشک هستند و یا حاوی انواع ادویه ها و سس ها هستند، خودداری کنید.
- از مصرف نوشیدنی های الکلی و کافئین دار خودداری کنید.
- از مصرف غذاهای اسیدی و نوشابه های گازدار که محیط دهان را تحریک می کنند خودداری کنید.

جراحی لوزه


جراحی لوزه

لوزه ها از نسج نرم غده ای تشکیل یافته اند. لوزه ها بخشی از سیستم لنفاتیک و ایمنی بدن میبـاشنـد. دو لوزه در دو طرف عقب دهان قرار دارند. اندازه لـوزه هــا در افراد مختلف فرق میکند و الزاما بزرگی لوزه ها نـمی تـوانـد به علت التهاب لوزه ها باشد. لوزه ها در زمان تـولـد کوچک هستند و در زمان کودکی بزرگ شده و مجددا در دوران بلوغ تحلیل میروند.
وظیفه لوزه ها: به دام انداختن باکتری ها و ویروس هـای اسـتـنشاقی. لـوزه هـا با پادتن ها و سلولهای ایمنی خود بـاعـث نـابود شـدن میکروارگانیسمها و جلوگیری از عفونت ریه ها و گلو میشوند.
آدنوئید و یا لوزه سوم(ADENOIDS): آدنوئید نیز عینا دارای ساختار و وظایف لوزه ها میباشد. اما در دیواره فوقانی حلق و در خلف حفره بینی واقع شده است. آدنوئید پس از تولد بزرگتر میشود، اما رشدش در سن ۳ تا ۷ سالگی متوقف گردیده و پس از آن بتدریج تحلیل رفته و در سنین نوجوانی ممکن است کاملا ناپدید گردد.

عواقب برداشتن لوزه ها و آدنوئید:
اهمیت وجود لوزه ها و آدنوئید در جلوگیری از عفونت تنها تا ۶ ماه پس از تولد میباشد. چراکه پس از آن سیستم ایمنی بدن چنان گسترش می یابد که دیگر فقدان لوزه ها و آدنوئید خللی در عملکرد دفاعی بدن ایجاد نمیکند.

التهاب لوزه ها و یا تونسیلیت(TONSILITIS):
به التهاب و عفونت لوزه ها اطلاق میگردد. تونسیلیت مسری بوده و در کودکان ۱۰-۵ سال شایع تر است، اما تمام سنین ممکن است به آن مبتلا شوند.

علایم تونسیلیت:
۱-گلو درد و سرفه
۲-سردرد.
۳-احساس ناخوشی و خستگی.
۴-تغییر درتن صدا.
۵-احساس تهوع.
۶-بوی بد دهان و تنفس.
۷-بلع دردناک و دشوار.
۸-تورم گره های لنفاوی گردن.
۹-نقاط سفید و یا زرد رنگ چرکین روی لوزه ها.
نکته:علایم پس از ۳-۲ روز تشدید شده و در عرض یک هفته بتدریج محو میشوند.

علل ایجاد تونسیلیت:
۱-عفونت باکتریایی (استرپتوکوکی) و ویروسی لوزه ها.

درمان:
اغلب التهاب لوزه ها خفیف بوده و نیازی به درمان دارویی ندارند. اما نوشیدن آب کافی، قرقره کردن محلول آب و نمک و مصرف استامینوفن و یا ایبوپروفن برای بهبود بیماری توصیه میشود. از آنجایی که تونسیلیت اغلبا توسط ویروسها ایجاد میشود، مصرف آنتی بیوتیکها تجویز نمیگردد. اما چنانچه عفونت باکتریایی باشد آنتی بیوتیک تجویز میگردد. هرگاه التهاب لوزه ها شدید باشد و کودک بیش از ۵ نوبت در سال به تونسیلیت حاد مبتلا شود، و شدت بیماری تا حدی باشد که کودک را از مدرسه رفتن باز دارد، بایستی لوزه ها با جراحی برداشته شوند.

آبسه اطراف لوزه ها(QUINSY):
هنگامی که آبسه در کنار لوزه ها ایجاد میشود (معمولا در یک طرف). این عارضه بسیار دردناک بوده و بایستی با مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه آبسه درمان گردد.

علل بزرگ شدن و التهاب آدنوئید:
۱-عفونت باکتریایی و یا ویروسی که ممکن است تورم پس از برطرف شدن عفونت کماکان باقی بماند.
۲-آلرژی ها.
۳-بدون علت شناخته شده.

علایم بزرگ شدن آدنوئید:
۱-اشکال در تنفس که در آن تنفس دهانی میشود. و یا تنفس صدا دار.
۲-احساس انسداد بینی (تو دماغی صحبت کردن)
۳-آبریش مداوم بینی.
۴-خرخر کردن و یا وقفه تنفسی هنگام خواب.
۵-کاهش حس بویایی و چشایی.
۶-انسداد دهانه شیپور استاش (کانالی که گوش میانی را به پشت گلو ربط میدهد) توسط آدنوئید متورم، باعث تجمع مایع در گوش میانی و عفونت گوش میانی تکرار شونده میشود.

چه وقت باید لوزه ها و آدنوئید برداشته شوند:
۱-عفونت حاد عود کننده گلو ولوزه ها به رغم درمان با آنتی بیوتیک. (بیش از ۵ نوبت در سال و به حدی که کودک از مدرسه رفتن بازماند)
۲-اشکال در تنفس و یا بلع.
۳-عفونت تکرار شونده گوشها.
۴-بوی بد دهان که به علت تجمع مواد غذایی،باکتریها و سلولهای مرده در منافذ و حفره های لوزه ها (موسوم به کریپت((CRYPTS)ایجاد گردیده و به اصطلاح ایجاد سنگ لوزه میکنند.
۵-احتمال بدخیم بودن و سرطانی بودن لوزه ها.

چرا باید لوزه ها برداشته شوند:
۱-تنفس دهانی مزمن باعث بدشکلی و بی نظمی در حالت استخوان فک و دندانها میگردد.
۲-بزرگی لوزه ها اکسیژن رسانی و تغذیه کودک را مختل کرده و کودک دچار سوء تغذیه و یا نارسایی قلبی میگردد.
۳-عفونت تکرار شونده لوزه ها میتواند باعث روماتیسم قلبی و یا نارسایی کلیوی گردد.
۴-وقفه تنفسی هنگام خواب باعث تحریک پذیری و اختلالات رفتاری در کودک میگردد.
نکته: برخی اوقات تورم لوزه ها ناشی از حساسیت ها (آلرژی) بوده و درمان با آنتی هیستامین ها بایستی پیش از جراحی مد نظر قرار گیرد.

نکته:به جراحی برداشتن لوزه ها، تونسیلکتومی(TONSILLECTOMY) و به جراحی برداشتن آدنوئید، آدنوئیدکتومی(ADENOIDECTOMY) میگویند.چگونه برای عمل آماده شوید:
۱-از ۸ ساعت قبل از عمل چیزی میل نکنید(ناشتا باشید)
۲-برخی اوقات از شما آزمایش خون گرفته میشود.

نکته:افرادی که دچار اختلالات خونی میباشند بایستی تحت مراقبت بیشتری قرار گیرند.

نحوه بیهوشی و مدت زمان عمل:
عمل در کودکان با بیهوشی عمومی انجام میشود. اما در بزرگسالان معمولا با بی حسی موضعی جراحی انجام میشود. عمل در حدود نیم ساعت بطول می انجامد. از راه دهان به لوزه ها و آدنوئید دسترسی پیدا کرده و سپس به کمک ابزارهای خاص از جمله چاقوی جراحی، کورت، آدنوتوم، فورسپس، لیزر و یا امواج فراصوت اقدام به جراحی لوزه ها و آدنوئید میکنند.

ابزارهایی که در جراحی مورد استفاده قرار میگیرند را در تصاویر زیر میتوانید مشاهده کنید:

عوارض عمل:
۱- خونریزی زودرس (۲۴-۱۲ ساعت پس از عمل) به علت کنترل ناقص رگها.
۲- خونریزی دیرس (۱۰-۵) روز پس از عمل که به علت کنده شدن لایه تشکیل شده روی محل جراحی ایجاد میشود.
۳- کم آبی که به علت دردناک بودن عمل بلع، فرد از نوشیدن مایعات نیز خودداری میکند. (البته باید فرد را به نوشیدن آب تشویق کرد)
۴- عوارض مربوط به بیهوشی شامل احساس تهوع، استفراغ، آلرژی و کاهش فشار خون.

نکته:ترشح خونابه اندک پس از عمل طبیعی است.

چه انتظاراتی پس از عمل داشته باشید:
۱- گوش درد پس از عمل جراحی شایع است. البته این امر تنها بخاطر حس دهی مشترک گوش وحلق است و درد ارتباطی با گوش ندارد.
۲- تب خفیف تا ۳۸٫۶ که طبیعی است اما در تب بالاتر از آن باید به پزشک مراجعه کرد.
۳- تا ۱۲ روز پس از عمل بوی بد دهان، قرمزی و تورم لوزه ها و یا زبان کوچک وجود خواهد داشت، که رفع خواهند شد.
۴- عمل بلع مشکل خواهد شد، اما بایستی بیمار را به خوردن غذا و مایعات تشویق کرد چراکه غذاخوردن روند التیام زخم را سرعت میبخشد.
۵-درد گلو.
۶-تغییر در صدا که گذرا خواهد بود.
۷-برگشت مواد غذایی به بینی که گذرا خواهد بود.
۸-کاهش وزن ۴-۲ کیلوگرم که بازخواهد گشت.علت آن مصرف نکردن غذا توسط بیمار است.
۹-دهانی شدن تنفس و یا خرخر هنگام خواب ممکن است به علت تورم محل جراحی ایجاد گردد، که ۱۰-۷ روز باقی میماند.
۱۰-احساس تهوع و استفراغ تا ۲۴ ساعت پس از عمل طبیعی میباشد، اما چنانچه این حالت برطرف نشد باید به پزشک مراجعه کرد.
۱۱-سفتی گردن موقت در برخی کودکانی که آدنوئید شان برداشته میشود مشاهده میشود که این هم طبیعی است.

نکته:از روز دوم در محل جراحی لوزه ها یک قشر خاکستری رنگ ایجاد میگردد که قسمتی از روند التیام بوده و طبیعی است.

چه موقع به پزشک مراجعه کنید:
۱-تب و خونریزی شدید.
۲-کم آبی شدید.

مراقبتهای پس از عمل:
۱- ۱۲ تا ۱۴ ساعت پس از عمل از انجام فعالیت بدنی شدید اجتناب ورزید. استحمام مجاز است.
۲-مصرف داروهای تجویز شده که شامل آنتی بیوتیکها و مسکن (استامینوفن) میباشد.
۳-شستن مرتب دهان با سرم شستشو.
۴-تا ۶ ساعت پس از عمل نباید چیزی بخورید و یا بیاشامید.
۵-بهتر است دستگاه بخور در مجاورت بیمار قرار داده شود.
۶-تا دو هفته پس از عمل از مصرف آسپرین خودداری ورزید.
۷-از صاف کردن گلو و سرفه مکرر تا ۲ روز پس از عمل خودداری کنید.
۸-دو تا سه روز در خانه استراحت کنید.
۹-تا ۱۰ روز پس از عمل باید مایعات و غذاهای نرم مصرف کنید.
۱۰- از مصرف چیپس، پفک، آجیل، نان تست، ذرت بو داده، بیسکوئیت، غذاهای داغ و ادویه دار، غذاهای اسیدی (مثل آب پرتغال و یا گوجه فرنگی) و هرگونه غذای تردد و سفت تا دو هفته پس از عمل خودداری ورزید.
۱۱- جویدن آدامس (با افزایش ترشح بزاق)، آب نبات، بستنی، شیر سرد، آب ولرم و ژله توصیه میشوند.
۱۲-برای جلوگیری از کم آب شدن بدن به میزان کافی آب بنوشید.,
۱۳-از استعمال سیگار اجتناب ورزید .

جراحی خرخر


جراحی خرخر

زمانی که ما نفس می کشیم هوا وارد دهان و سوراخ های بینی می شود و سپس از طریق نای وارد گلو و ریه می شود. هوا از چندین ساختار عبور می کند که شامل زبان،سقف دهان، زبان کوچک، لوزه است. ماهیچه های گلو در حالت طبیعی سخت و سفت هستند اما هنگام خواب این ماهیچه نرم و ریلکس می شوند در بعضی از افراد ریلکس شدن در حدی است که حفاظت از ساختارها را با مشکل مواجه می کند و باعث انسداد راه های هوایی و لرزش سقف دهان با عمل دم و بازدم و در نتیجه ایجاد صدای خروپف می شود. خروپف می تواند باعث ایجاد مزاحمت برای دیگران و اختلال خواب در خود فرد شود. این به این معنی است که آنها نمی توانند یک خواب مطلوب را داشته باشند و ممکن است در طول روز بدنشان به صورت کامل سر زنده نشده باشد بنابراین بهتر است به فکر درمان خروپف باشید. درمان خرخر نه تنها برای بیمار بلکه برای اطرافیان او نیز مفید می باشد.
اگرچه خروپف های شدید در افراد جوان که عادت به خروپف کردن ندارند نشان دهنده خطر فشارخون بالا است، یکی از رایجترین خطراتی که با خروپف کردن ایجاد می شود وقفه تنفسی انسدادی (obstructive sleep apnoea OSA) است. زمانی که خر و پف کردن بوسیله یک رویداد قطع شود باعث یک خواب نامطلوب و نیمه کاره و وقفه در تنفس می شود. این روند بر روی کیفیت یک خواب مطلوب تاثیر می گذارد و باعث ایجاد فشارخون بالا و اختلال در ضربان قلب می شود در صورتی که بروز این اختلال در بدن افراد مشکوک تشخیص داده شود باید به پزشک مراجعه کنند تا نسبت به درمان خروپف روش مناسب برایتان تجویز شود. در ضمن اگر فرزندتان گاه گاهی خروپف می‌کند، این پدیده کاملاً طبیعی است و به سادگی قابل درمان است. با این حال، خروپف کودک در خواب می‌تواند نشانه‌ای از یک عارضه‌ی جدی باشد و می‌بایستی مورد معاینه قرار گیرد. خروپف در کودکان می‌تواند نشانه‌ی عارضه آپنه (تنگی نفس) خواب باشد. این مشکل جدی می‌تواند تنفس کودکان در هنگام شب را تحت تأثیر خود قرار دهد.
صدای خروپف از طریق ورود هوا به راه های هوایی باریک ایجاد می شود و باعث می شود که گلو و بینی بلرزد. موارد درمان خروپف بوسیله جراحی و یا بدون جراحی برای از بین بردن و کاهش انسداد راه های هوایی گلو انجام می شود. به صورت تقریبی حدود ۵۰ درصد بزرگسالان به صورت تناوبی در خواب خرخر می کنند و حدود ۲۵ درصد از آنها خروپف برایشان به عنوان یک عادت شده است و اقدامی برای درمان خرخر شبانه نمی کنند. خروپف کردن اغلب در آقایان رایج است و شدت آن با افزایش سن بیشتر می شود.

آندوسکوپی سینوزیت


آندوسکوپی سینوزیت

سينوس ها حفراتي هستند كه درون استخوانهاي صورت جاي گرفته اند و هر يك از آنها توسط مجرايي به بيني راه پيدا مي كند . سطح پوشاننده اين حفرات بطور طبيعي در شبانه روز حدود یک لیتر ترشحات شفافي را تراوش میکند. اين ترشحات وارد از طریق مجرای سینوس ها وارد بيني ميشود . سپس ترشحات توسط مژكهايي كه جهت نوسان آنها به طرف حلق است به عقب رانده ميشوند. هرفرد طبيعي با هر بار بلع مقداري از بزاق خود و مقداري از اين ترشحات بيني و سينوس ها را بلع مي كند .

ترشحات نرمال بینی و سینوسها در لطيف نگهداشتن مخاط پوشاننده سينوس ها و بيني موثر است و در تميز كردن هوايي كه از بيني به ريه مي رسد نیز نقش اساسي دارد . سه گروه ممكن است از اين ترشحات و ورود آنها به حلق شكايت نمايند :
۱ – وقتي كه ميزان ترشحات بيشتر از حد نرمال شود مثل حالتي كه در افراد مبتلا به حساسيت بيني مشاهده مي كنيم .
۲ – وقتي كه قوام ، رنگ و يا بوي اين ترشحات عوض شود. مثل حالتي كه درمبتلايان به سينوزيت مي بينيم .
۳ – در بعضي افراد هم ميزان اين ترشحات و هم قوام ، رنگ و بوي آن طبيعي است ولي باز هم بيمار از ترشحات پشت حلق خود شكايت دارد . اين دسته افرادي هستند كه خيلي حساس هستند و ترشحات طبيعي بيني را ترشحات چركي مي انگارند و از بلعيدن آن اكراه دارند .

سينوس ها علاوه برترشحات فوق الذكر مزاياي ديگري هم دارند كه عبارتند از :
۱ – وجود اين حفرات توخالي در درون استخوانهاي صورت باعث كاستن از وزن سر مي شود .
۲ - اين حفرات در دلنشين بودن صداي فرد موثر هستند. چنانچه اين حفرات و يا بيني پر شوند صداي فرد تودماغي می شود.
۲ – اين حفرات بصورت ضربه گير جمجمه و مغز عمل مي كنند . بدين معني كه اگر ضربه شديدي به صورت وارد شود بواسطه وجود سينوس ها ، استخوانهاي صورت مي شكند ولذا ضربه مستهلك شده و به جمجمه و در نتيجه به مغز وارد نميشود .

سينوزيت به معني التهاب و تورم مخاط سينوس هاست كه ممكن است منشاء عفوني يا آلرژيك داشته باشد. سینوزیت به دو دستۀ کلی حاد و مزمن تقسیم می شود.

سينوزيت حاد :
در مبتلايان به آلرژي ، مخاط بيني و سينوس ها متورم میگردد. این تورم باعث انسداد مجاري مرتبط كننده سينوسها به بيني ميشود . از طرف ديگر آلرژي باعث افزايش ميزان ترشحات بيني و سينوس ها نیز مي شود. به دلیل دو عامل فوق، آلرژي میتواند باعث سینوزیت شود که به آن سینوزیت آلرژیک گفته میشود. در زمينه سينوزيت عفوني قضيه از اين هم ساده تر است . يعني همانطور كه حلق بدليل عفونت دچار تورم و ترشح ميشود، ميكروب ميتواند مخاط بيني و سينوس ها را نيز متورم نمايد . درمان سينوزيت حاد ،درماني دارويي متشكل از آنتي بيوتيك و دكونژستانهاي موضعي مثل قطرهَ فنيل افرين و ضد التهاب ها است.

سينوزيت مزمن :
اما چه سينوزيتي مزمن تلقي ميشود و بايد به طريقه جراحي مداوا شود ؟ اگر انسدادي در مسير تخليه ترشحات سينوس ايجاد شود و اين انسداد باعث تغييرات مزمن مخاط مفروش كنندهَ جدار سينوس ها شود، اصطلاحاً سينوزيت مزمن نامیده ميشود. علامت اصلی سینوزیت مزمن ترشحات عفونی مداوم پشت حلق است . سینوزیت مزمن به درمان دارویی جواب نمیدهد و درمان آن "جراحي"است . جراحي سینوس به دو روش معمولي و روش آندوسكوپيك انجام ميشود . در روش معمولي محتويات درون سينوس ها تخلیه میشود و در روش آندوسكوپيك مجاري سينوس به بيني را باز مي كنيم .
تا قبل از دههَ ششم قرن بيستم براي جراحي سينوس جراح از طريق يك برش خاص به هر يك از سينوس هاي پيشاني ، فكي ،يا دور چشم دسترسي پيدا ميكرد و سپس با تخليه محتويات سينوس ها انتظار بهبودي سينوزيت و درمان آن مي رفت اما ا ز دهه شصت ( سالهاي ۱۹۶۰) بود كه روش آندوسكوپي سينوس ابداع شد كه در ابتدا چندان مورد استقبال قرار نگرفت اما از سالهاي ۱۹۸۰ به بعد اين روش در بين جراحان بيني و سينوس طرفداران زيادي پيدا كرد و روز به روز بر دامنهَ كاري آن افزوده شد به نحوي كه نه تنها امروزه جايگزين جراحي متداول سينوس گشته است بلكه براي برداشتن بعضي از تومورهاي بيني ، تومورهاي هيپوفيز ، پوليپ بيني ، اصلاح انحراف تيغه بيني ، كاستن از فشار كاسهَ چشم و اصلاح بيرون زدگي چشم در مبتلايان به بيماري گريوز ، باز كردن انسداد مجراي اشكي و موارد متعدد ديگري نيز كاربردي اساسي دارد .

Endoscopic
آندوسكوپ وسيله اي است به قطر حدود ۴ ميليمترو طول ۲۰ سانتيمتر كه سر آن حاوي لنزي است كه ناحيه مورد بررسي را به وضوح روي مانيتور تلويزيون نشان مي دهد. لنزهایی با زاويه هاي ۰ ، ۳۰ ، ۷۰ ، ۹۰ ، ۱۲۰ درجه وجود دارد. علاوه بر لنزها ابزارهاي مناسبي نيز براي كار كردن داخل بيني طراحي و توليد شده است .
در جراحي آندوسكوپيك ، به جاي اينكه روي پوست برشي بدهيم تا به سينوس دسترسي پيدا كنيم ، از طريق وارد كردن آندوسكوپ به درون بيني ما قادر خواهيم بود به تمام سينوس هاي فرونتال ( پيشاني ) ، اتموئيد ( دور چشم ) ، اسفنوئيد ( زير قاعدهَ جمجمه ) ، و ماگزيلاري ( فكي ) دسترسي داشته باشيم . بسته به محل بيماري و نوع آن جراح از لنز مناسب و وسايل مخصوص استفاده ميكند و به تمام سينوس ها و مجاري آنها دسترسي پیدا می کند. جراح پس از وارد شدن از طريق بيني و رسيدن به سينوس مورد نظر ،مجراي بسته شدهَ سينوس را باز كرده و ارتباط آن به بيني را مجدداً برقرار مي نمايد و در صورت لزوم محتويات داخل سينوس را نيز از همان طريق تخليه ميكند.

تفاوت روش قديمي جراحي سينوس و روش آندوسكوپيک
در روش آندوسكوپيك نيازي به برش و رسيدن به سينوس مربوطه نيست. -در روش آندوسكوپيك ، هدف باز كردن مجراي اصلي سينوس است ، حال آنكه در روش قديمي مبنا تخليهَ محتويات داخل سينوس است. بدليل اينكه در روش آندوسكوپيك نسج كمتر آسيب ميبيند لذا درد و تورم آن كمتر از روش متداول قبلي است . بدليل اينكه مبناي عمل آندوسكوپيك ، حفظ عملكرد سينوس است لذا نتيجه عمل موفقيت آميز تر و احتمال عود سينوزيت كمتر است .
نقش سي تي اسكن در آندوسكوپي سينوس بطور معمول در معاينه باليني امكان اينكه ما بتوانيم مجاري سينوس ها را ببينيم وجود ندارد . لذا قبل از عمل ، سي تي اسكن سينوس ها در نماهاي مختلف تهيه مي شود كه ارزش تشخيصي بسيار زيادي دارد يعني اصولاً با مشاهده سي تي اسكن است كه ما ميتوانيم دريابيم كه آيا بيمار مبتلا به سينوزيت مزمن و انسداد مجاري سنيوس ها هست و يا خير و اينكه مسير جراحي ما و موانع احتمالي در مسير جراحي كدامند . به عبارت ساده تر سي تي اسكن سينوسها قبل از عمل جراحي مثل چراغي است كه در شب هنگام طی مسير جاده را براي ما روشن مي كند.

مراحل اقدام عملي پس از بررسي هاي كامل باليني و راديوگرافي و مسجل شدن ضرورت جراحي آندوسكوپي سينوس ، به سئوالات مختلف بيمار در مورد ضرورت اين جراحي و اهداف آن ، عوارض احتمالي ، هزينه جراحي ، محل جراحي و ... پاسخ داده خواهد شد . روز عمل ،حدود يك ساعت قبل از عمل بيمار در حالت ناشتا بستري خواهد شد . اين عمل با نيمه بي هوشي وهمينطور با بيهوشي عمومي نيز قابل انجام است . عمل حدود ۲ ساعت طول ميكشد و حدوداً چند ساعت بعد از عمل كه كاملاً اثر داروهاي بيهوشي بر طرف شده باشد، بيمار بدون درد و كبودي و تورم از مركز جراحي مرخص ميگردد . گاهي براي بيمار تامپون گذاشته ميشود كه در اين صورت ۲ روز بعد تامپون را از بيني وي خارج خواهيم كرد. بعد از عمل ، لخته هاي خون خشك شده ، داخل بيني را مسدود می کند لذا توصيه ميكنيم بيمار به مدت ده روز از اسپري كلرور سديم جهت مرطوب كردن داخل بيني استفاده كند. حدود يكي دو ماه طول ميكشد تا وضعيت تنفسي كاملا به حالت نرمال برگردد. بهتر است بيمار به مدت يك هفته فين نكند و حتي الامكان تا يك هفته بعد از عمل به هنگام خواب بالشت زير سرش بلندتر از حد معمول باشد . بيمار سه هفته بعد از عمل جهت بررسي آندوسكوپيك اخل بيني و تخليه لخته هاي خشك شدهَ احتمالي كه در بيني مانده باشد بايد به مطب مراجعه كند.
آندوسكوپي سينوس در بچه ها بدليل اينكه اكثر سينوس ها در هنگام تولد تشكيل نشده اند و بعد از آن به تدريج تشكيل شده و بزرگ ميشوند و اين افزايش حجم سينوس ها تا سن بلوغ نيز ادامه مي يابد ، بهتر است كه حتي الامكان تا بعد از بلوغ ، عمل جراحي سينوس اعم از روش متداول قبلي و يا آندوسكوپيك را به تاخير انداخت .

شکاف کام و لب


شکاف کام و لب

یکی از نقایص مادرزادی شایع شکاف لب و کام است . هنگامی این شکاف ها روی می دهند که بافت کافی برای ایجاد لب و کام وجود ندارد . پارگی یا بسته نشدن کامل لب را ، لب شکری و شکاف سقف دهان را شکاف کام می گویند . هر دوی این موارد از نواقص مادرزادی بوده و با درمانهای ارتودنسی و جراحی قابل درمان هستند . علاوه بر اینکه شکاف لب و کام بر روی زیبایی فرد تاثیر دارد ، ممکن است اثرات روحی روانی مخربی بر روی بیمار داشته باشد اما با درمان به موقع می توان از تمام این عوارض ، پیشگیری کرد . به طور کلی لب ها در هفته ششم حاملگی به صورت یک قطعه کامل در می آید و کام در آخر سه ماهگی اول به صورت یک قطعه کامل ایجاد می شود . هرگونه اختلالی در ایجاد لب و کام در دوران جنینی منجر به شکاف لب و کام می گردد . این بیماری در تمام کشورهای دنیا شیوع دارد و از شایع ترین ناهنجاریهای مادرزادی سر و صورت است به طوریکه از هر ۷۰۰ تولد زنده در کل دنیا یک نفر به شکاف لب و کام مبتلا است .

جراحی تیروئید


جراحی تیروئید

نارسایی های مرتبط با غده تیروئید امروزه افراد زیادی را در جامعه تحت تاثیر خود قرار داده است این بیماری در صورتیکه به درستی تشخیص داده نشده و روند درمانی آن طی نشود فرد بیمار را دچار عوارض های متععد می کند که گاهی این عوارض ها در روند زندگی فر اختلال جدی ایجاد می کند . در برخی از موارد درمان تیروئید نیاز به جراحی دارد و گاهی نیز با دارو و روش های دیگر پزشکی می توان آن را درمان کرد . در این مطلب بیماری تیروئید و راه های درمان و روش های جراحی آن مورد بررسی قرار گرفته شده است.

در تعریف غده تیروئید باید گفت، غده ی تیروئید یکی از غدد اندوکرین یا درون ریز انسان است که هورمون های مترشحه ی آن، عملکرد فیزیولوژیک بدن مانند ضربان قلب، تعریق و مصرف انرژی را تنظیم می کند.
این غده در قسمت وسط و پایین گردن واقع شده است. پایین حنجره قرار داشته و نیمه ی قدامی نای را به شکل نیم دایره در برگرفته است. شکل غده ی تیروئید مانند حرف انگلیسی H است که قسمت وسط آن روی نای بوده و دو طرف آن که ضخیم تر است در دو سمت نای واقع شده اند. در وضعیت طبیعی، غده ی تیروئید عموما با لمس کردن حس نمی شود.

بیماری های تیروئید کدامند؟
شایع ترین بیماری های تیروئید پرکاری و کم کاری و بزرگی غده تیروئید میباشد و پرکار شدن غده ی تیروئید هیپرتیرویدیسم می نامند و به طور مثال بیماری گریوز، آدنوم سمی و گواتر ندولر سمی جزو این دسته طبقه بندی می شود.

کم کار شدن غده ی تیروئید اصطلاحا هیپوتیرویدیسم نامیده می شود و از جمله بیماری های آن می توان به التهاب تیروئیدی هاشیماتو اشاره کرد.
باید تیروئید را جدی گرفت تا گرفتار عمل جراحی نشوید
علائم ها و نشانه های بیماری و روش های درمان
در مورد بیماری بزرگی تیروئید نیز باید گفت بزرگی تیروئید به علت فعالیت بیش از حد آن در بیماری گریوز و یا کم کاری تیروئید ایجاد می شود به عبارت دیگر هر دوی این بیماری ها می توانند موجب بزرگ شدن فیزیکی غده تیروئید شوند.

علاوه بر بیماری های فوق که منجر به بزرگی تیروئید می شود غده ی تیروئیدی که میزان فعالیت طبیعی داشته باشد هم ممکن است بزرگ شود که این بزرگی تیروئید را گواتر می نامند. و لذا صرف داشتن گواتر نمی تواند بر پرکاری یا کم کاری این غده دلالت داشته باشد.
کسانی که سابقه ی فامیلی مثبت سرطان تیروئید داشته و یا سابقه ی پرتو درمانی سر و گردن در کودکی به دلایل مختلف از قبیل آکنه، آدنوئید و ... داشته باشند، استعداد ابتلا به سرطان تیروئید در آنها بیشتر است. همچنین افرادی که علائم تورم گردن، اختلال و سختی بلع و مشکل تنفسی داشته باشند، بایستی به پزشک متخصص مراجعه نمایند.

بیماری های تیروئید چگونه تشخیص داده می شوند؟
در مورد چگونگی تشخیص بیماری های تیروئید باید گفت تشخیص اختلال عملکرد و یا وجود توده ی تیروئید به وسیله ی اخذ تاریخچه ی بیماری و معاینه ی فیزیکی شروع می شود. علاوه بر آن آزمایش خون، مطالعات تصویر برداری و انجام FNA ، ممکن است لازم گردد.

برای تشخیص بیماری های تیروئید به طور کلی اقدامات زیر به کار گرفته می شود:
۱- ارزیابی حنجره و طناب های صوتی با استفاده از تلسکوپ فیبروپتیک یا معاینه با آینه ی ویژه
۲- سونوگرافی گردن و تیروئید
۳- انجام آزمایشات خون مربوط به عملکرد تیروئید
۴- اسکن رادیواکتیو تیروئید
۵- بیوپسی به وسیله ی FNA
۶- عکس ساده ی قفسه ی سینه
۷- انجام سی تی اسکن یا ام آر آی

چه درمانی برای بیماری های تیروئید توصیه می شود؟
روند درمانی بیماری های تیروئید بسته به ماهیت یا ذات بیماری تیروئید، درمان آن شامل موارد ذیل است:
۱- درمان کم کاری تیروئید، تجویز قرص های هورمونی تیروئید به منظور جبران کمبود آن می باشد.
۲- درمان پرکاری تیروئید با تجویز دارو هایی است که تاثیر افزایش تولید هورمون تیروئید را مسدود می کنند. یا اینکه از ید رادیواکتیو با هدف انهدام بافت تیروئید استفاده می شود.
۳- سومین درمان پیشنهادی، برداشتن تیروئید با جراحی است.

اگر کسی گواتر داشته باشد، درمان آن بر اساس اخذ شرح حال، معاینه ی فیزیکی، انجام آزمایشات و پیشنهادات زیر برنامه ریزی می شود:
- مطالعه ی تصویر برداری اندازه، موقعیت و خصوصیت هر ندول را در غده ی تیروئید مشخص می کند. این مطالعات تصویر نگاری شامل سی تی اسکن، سونوگرافی و یا ام آر آی است.
- آسپیراسیون با سوزن (FNA) روشی ایمن و بدون درد است. در این روش سوزن به محل توده ی گردنی واقع در تیروئید وارد شده و نمونه های بافتی و مایع از آنجا برداشته می شود. گاهی این اقدام همراه با سونوگرافی جهت راهنمایی سوزن به داخل ندولی که سبب گواتر شده است، انجام می شود. انجام FNA درد و عوارض کمتری داشته و اطلاعات نسبتا خوب و دقیقی از ماهیت خوش خیم و یا بدخیم ندول مذکور می دهد.

جراحی تیروئید
جراحی تیروئید در برخی موارد لازم است. اگر گزارش FNA تعیین کننده نبوده، یا مشکوک به سرطان اعلام شده و یا سرطان گزارش شود ، در هر سه مورد دخالت جراحی ضروری است. همچنین در مواردی که تصویر نگاری مشخصات ندول را نگران کننده گزارش کرده و یا اینکه دلالت بر بزرگتر شدن آن نماید، جراحی توصیه می شود.
زمانی که نای و مری تحت فشار قرار گرفته و سبب اختلال در بلع و یا تنفس بیمار شود نیز انجام عمل جراحی توصیه می گردد.

تیروئید چگونه جراحی می شود؟
در جراحی تیروئید، همه ی غده و یا بخشی از آن برداشته شده و جراحی نیز باید حتما در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام شود.در این جراحی معمولا لوب گرفتار همراه با توده یا ضایعه ی داخل آن برداشته می شود. در مواردی به منظور تعیین بدخیمی احتمالی، نمونه ی برداشته شده بلافاصله به آزمایشگاه فرستاده شده که توسط مطالعه ی سریع میکروسکوپی ماهیت بافتی آن مشخص می شود.گاهی بر اساس نتیجه ی فروزن سکشن، نسبت به برداشتن کل غده ی تیروئید و حتی بافت های گردنی اطراف غده ی تیروئید اقدام می شود.

تصمیم برای برداشتن بافت کامل تیروئید در اتاق عمل توسط جراح بر اساس فروزن سکشن گرفته می شود و احتمال عمل جراحی وسیع تر تومور، قبل از جراحی به خانواده و خود بیمار اعلام می گردد.
یک روش دیگر جراحی، برداشتن لوب گرفتار و اتمام جراحی می باشد و بعد از دریافت جواب پاتولوژی قطعی، جراح تصمیم به عمل مجدد می گیرد.

توصیه های پس از جراحی
دنبال جراحی اگر نیاز به دریافت دارو وجود داشته باشد، قبل از ترخیص از بیمارستان باید توضیح کافی به بیمار داده شود. دارو درمانی شامل تجویز هورمون تیروئید، کلسیم و ویتامین دی است. بعضی از علائم ممکن است طی دو تا سه روز بعد از عمل مشخص نشوند. ولی در صورتیکه با علائم زیر مواجه شدید حتما با پزشک مشورت شود:
گزگز و مور مور شدن اطراف لب ها و دست ها، درد فزاینده ی زخم، تب، تورم، خروج ترشح از زخم و اختلال تنفسی.

اگر عمل جراحی برای سرطان تیروئید انجام شده باشد، درمان هورمونی جایگزین برای چند هفته به تعویق انداخته می شود. این اقدام سبب می شود که اسکن باید رادیواکتیو، باقیمانده ی بافت تیروئید و وسعت انتشار سلول های بدخیم به غدد لنفاوی یا مناطق دیگر بدن را بهتر و دقیق تر مشخص نماید.